ODE AAN DE COLOMBIAANSE CHAUFFEUR
Door: Jochem en Karin
Blijf op de hoogte en volg Jochem en Karin
27 September 2016 | Colombia, Bogota
Lieve chauffeur,
Waar sjees je ons toch naartoe?
Lange tijd zijn jullie beschouwd als de "heroes in town". Tijdens het interne conflict dat heerste in Colombia (en soms nog steeds voor spanningen zorgt) bleven jullie de passagiers, groente, fruit en andere belangrijke zaken vervoeren. Ook als dat betekende dat jullie door gevaarlijke gebieden moesten rijden, wegblokkades moesten trotseren en zelfs geweld tegenkwamen.
Toch vergeet men dit snel... vooral wanneer je achter een vrachtwagen met 15 km/h een berg opsukkelt terwijl je longen zich vullen met fijnstof (en niet-zo-fijnstof) van de zwarte uitlaatgassen: kunnen we mooi afkicken van al die Cubaanse sigaren!
Gelukkig zijn daar dan de lieve chauffeurs van de minibusjes die je overal naartoe kunnen rijden:
Van Bogotá naar Suesca bijvoorbeeld... Waar we twee weken hebben geklommen en hebben geklust in het hostel Torre Alta. Het resultaat? Afgewerkte elektra, twee zelfgemaakte wollen lampenkappen en als klap op de vuurpijl lockers met stopcontacten, zodat je al je waardevolle spulletjes kan opladen terwijl je zelf lekker de toerist uithangt!
Maar lieve chauffeur, toen je ons van Suesca naar Barbosa bracht, om over te stappen op een jeep naar Florián, moest je toen echt als een russische-roulettespeler iedere blinde bocht een vrachtwagen inhalen?! We hebben er nog hartkloppingen van... Gelukkig was het het risico en hobbelen met een 4wheel drive wél waard. Want wat was Florián een epische klimbestemming! Met overhang klimmen op eeuwenoude stalagtieten in een grot boven een denderende 300 meter hoge waterval...
De rit van Florián naar San Gil was gelukkig een stuk aangenamer... Want lieve buschauffeur, je pikt ons op in de middle of nowhere, dropt ons op de gekste plekjes die we verlangen en je bent er áltijd binnen 10 minuten. En San Gil hadden we voor geen goud willen missen! We hebben alles uit San Gil en onszelf gehaald: een level 5 rafting adventure op de Suarez rivier die best heel spannend was (toch Karin? ;-) ) gevolgd door het van een berg afrennen om een half uur te parapenten wat toch best wel veel g-krachten met zich meebracht (toch Jochem? ;-) ) om daarna bij te komen in de jacuzzi van het hostel.
Dat we behoefte hadden aan een rustige busrit, lieve chauffeur, dat moge duidelijk zijn! Zo lief was het dan ook dat je eindelijk eens rustig reed... Of waren we in slaap gevallen op weg naar het hostel in La Mojarra?!
Daar klopte de zon elke ochtend vroeg op onze tent in dit prachtige, maar hete klimgebied. Met onze maatjes Jacob (VS) en Christoph (Duitsland) veel geklommen, gepokerd, gelachen en empanadas gegeten.
En toen, lieve buschauffeur, op weg naar het hoogste meer in Colombia, zette je de schelle tonen van de Colombiaanse Gerard Joling nóg ietsje harder. Gelukkig kon je dat niet met de airco doen; die stond al op vriezen.
Wat was Lago de Tota mooi en wat hebben we een unieke tocht gemaakt door de Páramo: een hoogvlakte (3900m) met bijzonder ecosysteem van mos en planten die water uit de lucht en mist opvangen, filteren en concentreren tot rivieren die een groot deel van Colombia van drinkwater voorzien.
En als je denkt dat je alles hebt meegemaakt in de Colombiaanse bussen doet de chauffeur op weg naar Villa de Leyva er nog een schepje bovenop: videoclips! Lelijke mannen met mooie vrouwen die overduidelijk als gebruiksvoorwerp dienen in het "artistieke" statement van de videoclip... Gelukkig was het maar een uurtje naar het prachtige koloniale dorpje Villa de Leyva.
Tot slot, beste buschauffeur, is het hopelijk niet meer nodig dat jullie de "heroes of town" blijven. Nu het vredescontract met de FARC is ondertekend en het "si por la paz"-kamp in het referendum van 2 oktober goede kansen heeft, trekt het toerisme aan.
We zien voor jou en je familie een goede toekomst tegemoet.
En aan ons zal het niet liggen: wij raden Colombia aan iedereen voor 200% aan!
Ps1. Wederom staan verse nieuwe foto's op fb!
Ps2. BEDANKT voor alle fantastische filmpjes die we tot vandaag hebben mogen bekijken. Van dansjes tot voorleesverhaaltjes, van herinneringen aan vroeger tot zelfgemaakte liedjes over nu en alle reistips over wat er in je koffer moet en naar welke bestemmingen we moeten: bedankt! We genieten er enorm van en zijn benieuwd wat er allemaal nog komt!!
Waar sjees je ons toch naartoe?
Lange tijd zijn jullie beschouwd als de "heroes in town". Tijdens het interne conflict dat heerste in Colombia (en soms nog steeds voor spanningen zorgt) bleven jullie de passagiers, groente, fruit en andere belangrijke zaken vervoeren. Ook als dat betekende dat jullie door gevaarlijke gebieden moesten rijden, wegblokkades moesten trotseren en zelfs geweld tegenkwamen.
Toch vergeet men dit snel... vooral wanneer je achter een vrachtwagen met 15 km/h een berg opsukkelt terwijl je longen zich vullen met fijnstof (en niet-zo-fijnstof) van de zwarte uitlaatgassen: kunnen we mooi afkicken van al die Cubaanse sigaren!
Gelukkig zijn daar dan de lieve chauffeurs van de minibusjes die je overal naartoe kunnen rijden:
Van Bogotá naar Suesca bijvoorbeeld... Waar we twee weken hebben geklommen en hebben geklust in het hostel Torre Alta. Het resultaat? Afgewerkte elektra, twee zelfgemaakte wollen lampenkappen en als klap op de vuurpijl lockers met stopcontacten, zodat je al je waardevolle spulletjes kan opladen terwijl je zelf lekker de toerist uithangt!
Maar lieve chauffeur, toen je ons van Suesca naar Barbosa bracht, om over te stappen op een jeep naar Florián, moest je toen echt als een russische-roulettespeler iedere blinde bocht een vrachtwagen inhalen?! We hebben er nog hartkloppingen van... Gelukkig was het het risico en hobbelen met een 4wheel drive wél waard. Want wat was Florián een epische klimbestemming! Met overhang klimmen op eeuwenoude stalagtieten in een grot boven een denderende 300 meter hoge waterval...
De rit van Florián naar San Gil was gelukkig een stuk aangenamer... Want lieve buschauffeur, je pikt ons op in de middle of nowhere, dropt ons op de gekste plekjes die we verlangen en je bent er áltijd binnen 10 minuten. En San Gil hadden we voor geen goud willen missen! We hebben alles uit San Gil en onszelf gehaald: een level 5 rafting adventure op de Suarez rivier die best heel spannend was (toch Karin? ;-) ) gevolgd door het van een berg afrennen om een half uur te parapenten wat toch best wel veel g-krachten met zich meebracht (toch Jochem? ;-) ) om daarna bij te komen in de jacuzzi van het hostel.
Dat we behoefte hadden aan een rustige busrit, lieve chauffeur, dat moge duidelijk zijn! Zo lief was het dan ook dat je eindelijk eens rustig reed... Of waren we in slaap gevallen op weg naar het hostel in La Mojarra?!
Daar klopte de zon elke ochtend vroeg op onze tent in dit prachtige, maar hete klimgebied. Met onze maatjes Jacob (VS) en Christoph (Duitsland) veel geklommen, gepokerd, gelachen en empanadas gegeten.
En toen, lieve buschauffeur, op weg naar het hoogste meer in Colombia, zette je de schelle tonen van de Colombiaanse Gerard Joling nóg ietsje harder. Gelukkig kon je dat niet met de airco doen; die stond al op vriezen.
Wat was Lago de Tota mooi en wat hebben we een unieke tocht gemaakt door de Páramo: een hoogvlakte (3900m) met bijzonder ecosysteem van mos en planten die water uit de lucht en mist opvangen, filteren en concentreren tot rivieren die een groot deel van Colombia van drinkwater voorzien.
En als je denkt dat je alles hebt meegemaakt in de Colombiaanse bussen doet de chauffeur op weg naar Villa de Leyva er nog een schepje bovenop: videoclips! Lelijke mannen met mooie vrouwen die overduidelijk als gebruiksvoorwerp dienen in het "artistieke" statement van de videoclip... Gelukkig was het maar een uurtje naar het prachtige koloniale dorpje Villa de Leyva.
Tot slot, beste buschauffeur, is het hopelijk niet meer nodig dat jullie de "heroes of town" blijven. Nu het vredescontract met de FARC is ondertekend en het "si por la paz"-kamp in het referendum van 2 oktober goede kansen heeft, trekt het toerisme aan.
We zien voor jou en je familie een goede toekomst tegemoet.
En aan ons zal het niet liggen: wij raden Colombia aan iedereen voor 200% aan!
Ps1. Wederom staan verse nieuwe foto's op fb!
Ps2. BEDANKT voor alle fantastische filmpjes die we tot vandaag hebben mogen bekijken. Van dansjes tot voorleesverhaaltjes, van herinneringen aan vroeger tot zelfgemaakte liedjes over nu en alle reistips over wat er in je koffer moet en naar welke bestemmingen we moeten: bedankt! We genieten er enorm van en zijn benieuwd wat er allemaal nog komt!!
-
28 September 2016 - 06:59
Hetty:
geweldig om jullie klimfoto's de afgelopen weken al gezien te hebben. En om eindelijk weer een verslag te lezen. Mooi om te zien hoe jullie klimpartijen steeds spectactulairder worden en dat jullie daar zo van genieten. Het (klim)avontuur in Colombia zit er op en nu op naar de volgende bestemming. Lekker blijven genieten samen xx -
28 September 2016 - 10:30
Ingrid:
In een woord geweldig.
Wat een spectaculaire foto's en wat een geweldig verhaal. Jullie genieten en doen de dingen die jullie wilden.
Nu op naar het volgende. Goede reis. We wachten weer op nieuwe foto's en verhalen.
Liefs Pieter en Ingrid -
28 September 2016 - 19:29
Marij En René:
We weten nu wat Colombia gebracht heeft. Veel klimmen (spectaculair en ...), maar gelukkig zijn hebben jullie meer gedaan (cultuur en natuur, prachtig) En de foto's van het raften? Zeker te nat.
Jullie zijn grensverleggend bezig in alle opzichten.
Op naar Ecuador. Liefs
-
28 September 2016 - 20:43
Miriam:
Jeeh, zo leuk om weer over jullie te lezen! Ik ga ook nog even de foto's bekijken. -
29 September 2016 - 21:31
Hester:
En Colombia zag er helemaal niet gevaarlijk uit....?! Op naar meer avontuur!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
